Номаи табрикотии Раиси шаҳри Хуҷанд Фирдавс Шарифзода ба муносибати Рӯзи забони давлатӣ

Забони ширину шево ва шоиронаву зебои тоҷикӣ, ки моро ба ҷаҳониён ҳамчун миллати куҳанбунёд ва қавми ориёӣ муаррифӣ кардааст, ба ҳайси забони давлатӣ эътироф шуд». Аз ин рў, метавон гуфт, ки дар баробари Нишон, Парчам ва Суруди миллӣ забони давлатӣ низ ба қатори муқаддасоти миллӣ дохил мешавад. Дар ташаккул ва рушди давлатдории навин ва устувории он дар умури сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ забони давлатӣ нақши муҳим дорад.

Қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи забони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон» дар рушду пойдор сохтани забони тоҷикӣ ҳамчун забони давлатӣ воқеаи тақдирсози фарҳангӣ ба ҳисоб меравад. Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи забони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон» 5-уми октябри соли 2009 таҳти №553 қабул гардид, ки ҳадаф ва мақсади он рушди забон чун падидаи фарҳанг, васеъ намудани амалкарди забони тоҷикӣ дар таълим, коргузорӣ, илм, васоити ахбори омма, муносибатҳои байналмилалӣ, ҳифзи забони тоҷикӣ ба ҳисоб меравад.

Таҷлил ва тантанаи Рўзи забони давлатӣ яке аз омилҳои мубораки ифтихори миллӣ дар даврони истиқлолият маҳсуб ёфта, ба иҷрои ин қонун беш аз понздаҳ сол пур мешавад. Дар ин рўз ба забони модариамон чун ба модари худ арҷ гузошта, бо қалбҳои саршор аз меҳру ифтихор ҳофизаи таърихии худро варақгардон мекунем ва роҳи пуршебу фарози забону фарҳангамонро пеши назар меорем, то аз бурду бохти таърихи хеш сабақ омўзем.

Чуноне Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз суханрониҳояшон гуфтаанд: “...Пас аз давлати Сомониён забони миллии мо танҳо дар даврони Истиқлолият дар мақоми забони давлатӣ ҷойгоҳи хос гирифт”.

Ба ифтихори соҳиби ин забони ноб буданамон, ҳар сол рўзи панҷуми октябр дар қаламрави кишвар Рўзи забони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон эълом шудааст. Ба ин муносибат кулли мардуми Хуҷандшаҳрро шодбод гуфта, орзу мекунем, ки ҳар фарди соҳибзабон минбаъд низ барои рушди забони давлатӣ, тозаву беолоиш нигоҳ доштани он талош меварзад. Зеро чуноне зимни суханрониҳояшон Пешвои миллат мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон иброз доштаанд: «Ак-нун замоне фаро расидааст, ки мо низ бояд мисли дигар кишварҳои пешрафтаву мутамаддин пайваста дар андешаи пок ва солим нигоҳ доштани забони давлатии худ бошем, вуруди ҳар як унсури навро ба забон дар асоси меъёрҳои адабӣ танзим намоем ва дар навбати аввал ба ҳама гуна ѓалатгўиву ѓалатнависӣ хотима бахшем».

Имрўз давлати соҳибистиқлоли Тоҷикистонро бештари давлатҳои ҷаҳон расман мешиносанд, зеро Пешвои миллат мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тамоми тадбирҳои расмии ҷаҳонӣ аз минбарҳои баланд бо забони гуворои тоҷикӣ ҳарф мезананд. Ин чунин маъно дорад, ки ҷаҳон забони давлатии моро низ якҷоя бо давлатдориамон ба расмият шинохтааст.

Ба ин забон санадҳои ҳуқуқии байналмилалӣ ва осори илмиву адабии халқҳои ҷаҳон тарҷума мешаванд, созишномаҳо ва қарордодҳои муҳими байналмилалӣ таҳия мегарданд. Ҳамаи ин моро водор месозад, ки ба забони худ арҷ гузорем ва барои рушду такомули он ҳамаи шароити заруриро муҳайё созем.

Забони мо баёнгари сарнавишти мо, мояи ифтихору сарфарозӣ ва пойдевори ваҳдати ҷовидонаи миллати мост.

Пас, биёед, соҳиби сазовор, хазинадори пурифтихор, вориси бонангу ор ва посдори ҳушёри забони модарӣ, забони халқи тамаддунсоз ва куҳанбунёди тоҷик бошем.

Бигузор, забони тоҷик, миллати тоҷик ва фарҳанги волои тоҷик ҷовидон бошад!