17 Апрел 2020
Дар хобгоҳи Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик Муҳаммад Осимӣ бо иштироки масъулини Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд, раёсати донишкада ва донишҷӯён мулоқоти судманд ҷиҳати пешгирии шомилшавии ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои мамнуъ, арҷгузорӣ ба фарҳанги миллӣ, маҳкум намудани омилҳои бегонапарастӣ, пешгирӣ аз бемориҳои сироятӣ баргузор гардид.
Мулоқотро директори донишкада Дилафрӯз Саидӣ ҳусни оғоз бахшида, аз ҷумла афзуд, ки маҳз истиқлолияти давлатӣ ба мардуми тоҷик имконият фароҳам овард, ки давлати навини хешро бунёд карда, онро дар арсаи байналмилалӣ ба таври шоиста муаррифӣ намоянд. Бинобар ин, ҳифзи истиқлолият, ҳимояи дастовардҳои он, боз ҳам таҳким бахшидани сулҳу субот ва ваҳдати миллӣ вазифаи муқаддаси ҳар як сокини мамлакат маҳсуб ёфта, дар ин ҷода нақши ҷомеаи соҳибмаърифат ва худшиносу ватандӯст ҳалкунанда мебошад. Маҳз ба ҳамин хотир, Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба рушди соҳаи маориф таваҷҷуҳи махсус зоҳир мекунанд ва ҷиҳати бунёди муассисаҳои нави таълимӣ, таҳкими заминаҳои моддиву техникӣ ва кадрии онҳо тадбирҳои амалӣ меандешад, то ки наврасону ҷавонон ҳамчун насли соҳибмаърифату соҳибкасб ба воя расида, идомадиҳандагони роҳи гузаштагони шарафманди худ бошанд. Ҷавобан ба ин ғамхориҳои роҳбарияти давлат мо ҳамагон муваззафем, ки кадрҳои арзандаи кишвари соҳибистиқлоли худро ба воя расонида, сарзамини аҷдодии хешро боз ҳам ободу зебо намоем.
Сипас, мудири шуъбаи рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеаи дастгоҳи Раиси вилояти Суғд Тоҷибой Султонзода ва сардори раёсати кор бо занон ва оилаи вилоят Хуршеда Хоҷазода баромад намуда, аз ҷумла таъкид намуданд, ки равандҳои муосири ҳарбиву сиёсии минтақа ва ҷаҳон собит месозанд, ки сӯйистифода аз терроризм ва идеологияи хушунатомези ифротгароӣ, кӯшишҳои сиёсисозии дини ислом ҳамчун бузургтарин хатар ба таъмини амният, сохти конститутсионӣ, дунявият, сулҳу субот ва рушди иқтисодиву иҷтимоии давлатҳо арзёбӣ мегарданд. Ба ҳайати гурӯҳҳои экстремистиву террористӣ шомил гардидани баъзе шаҳрвандони мо ва ба задухӯрдҳои хунин дар минтақаҳои даргир ҷалб гардидани онҳо боиси нигаронии ҷиддӣ мебошад. Мо даҳшати чунин амалро солҳои 90-уми асри гузашта дар кишвари худамон, ки нав ба истиқлолият расида буд, дидем ва онро ҳаргиз фаромӯш намекунем. Лекин дар миқёси сайёра, мутаассифона, доираҳои муайян тайи даҳсолаҳои охир тавассути сиёсӣ сохтани дини сулҳхоҳи ислом лоиҳаву нақшаҳои ғаразноки худро амалӣ гардонида, чандин кишварҳои дунё, аз ҷумла мамлакатҳои дар гузашта оромро ба вартаи ҷангу хунрезиҳои даҳшатнок ва ҳатто нобудии низоми давлатдорӣ расонида истодаанд. Дар ин раванд, мафҳумҳои «радикализми исломӣ» ва «экстремизму терроризми динӣ»-ро танҳо ба номи дини мубини мардуми мусулмон мансуб медонанд.
Зикр гардид, ки ҳамаи моро зарур аст, ки баробари шукронаву ифтихор кардан аз Ватани аҷдодиву давлати соҳибистиқлоламон инчунин тамоми азму талоши худро ба таҳкими минбаъдаи ваҳдати миллӣ ва сарҷамъии миллат равона карда, нагузорем, ки андешаҳои бегонапарастӣ, ифротгароиву тахрибкорӣ ва тундравию таассуб ба тафаккури мардуми мо, бахусус ҷавонон таъсир расонад. Либоси миллӣ ҳамчун рукни муҳими фарҳанги миллӣ меравад, ки онро бояд ҳифз намуд. Дар ин раванд дарк ва омӯзиши фазилат ва ҳикмате, ки либоси миллии ҳар як халқу миллат дар худ таҷассум менамояд, василаи муҳими нигоҳдошти он ба ҳисоб меравад. Агар либоси миллатҳо мазмуни хоси худро намедошт, чаро яке дароз ва дигаре кӯтоҳ, сеюмӣ васеъ ва чорумӣ шинам дӯхта мешаванд? Агар либос ҳикматеро дар худ таҷассум намекард, чаро ранги онро муносиб ба маросимҳо интихоб мекарданд? Ин ҳама бозгӯи он аст, ки либоси миллӣ рукни муҳими ҷаҳонбинӣ ва фарҳанги ҳар як миллату халқият буда, ҳувияти онҳоро дар замони ҷаҳонишавӣ таъмин менамояд. Ҳар як нафаре, ки ба дараҷаи худшиносии миллии худ расидааст, дарк мекунад, ки нигоҳ дошта тавонистани арзишҳои миллӣ ҳам қарз асту ҳам ифтихор.
Нотиқон ҳамчунин дар бораи пешгирии бемориҳои сироятӣ, аз ҷумла каронавирус маълумоти муфассал дода, аз ҷумла таъкид доштанд, ки истеъмоли ғизои солим ва аз лиҳози экологӣ тоза метавонад масунияти бадани инсонро баланд бардошта, ӯро аз гирифторӣ ба бемориҳои сироятӣ, аз ҷумла, коронавирус то андозае эмин нигоҳ дорад. Шустани дастон бо маҳлулҳои спиртдори антисептикӣ ва собун, тозагии муҳити зист, истеъмоли оби ошомидании ҷӯшонидашуда, сари вақт муроҷиат намудан ба духтури оилавӣ ҳангоми бад шудани вазъи саломатӣ ва роҳ надодан ба худмуолиҷакунӣ аз ҷумлаи тадбирҳои пешгирии ҳама гуна бемориҳои сироятӣ мебошанд.
Мулоқот бо саволу ҷавоб ба анҷом пазируфт.
Дафтари матбуоти
Раиси шаҳри Хуҷанд
